เพลง " แม่ " ของขวัญจากพ่อถึงลูก

พ่อเคยเล่าให้ฟังเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องสั้นๆที่อยากมาเล่าสู่กันฟัง

พ่อบอกว่า ช่วงปี 2542 ที่ผ่านมานานนมเหลือเกินจนแทบจำไม่ได้ พ่อได้ออกอัลบั้มมา1อัลบั้ม ในอัลบั้มนั้น มี 1 เพลงที่พ่อตั้งใจเขียนเป็นของขวัญวันเกิดให้เรา คือเพลง แม่ พ่อบอกว่าตั้งใจแต่งเพื่อโตไปฟังเพลงนี้ไว้เตือนสติ พ่อไม่มีโอกาสได้เลี้ยงลูกสักคนเพราะต้องไปทำงานทุกวัน นานๆเป็น 2-3 เดือนจะกลับบ้านที พักแป๊บๆก็ไปทัวร์ใหม่ แม่มีหน้าที่เลี้ยงดูฟูมฟักจนเป็นผู้เป็นคน เป็นแม่และพ่อให้ ไม่เคยทำให้ลูกรู้สึกขาดอะไร อยากได้อะไรก็หามาให้ตั้งแต่เด็กยันโต อยากให้รักแม่เขาให้มากๆ เลี้ยงลูกสองคนมาคนเดียวต้องเหนื่อยขนาดไหน อะไรที่เถียงๆกันยอมเขาได้ก็ยอม

พ่อ ผู้พูดน้อย ก็เล่าให้ฟังประมาณนี้

ละเราก็สงสัยเลยถามละก็บอกพ่อไปว่า "ทำไมอะ พ่อกลัวหนูโตละจะทิ้งแม่หรอ? หนูติดแม่จะตาย พอพ่อกับแม่แก่ๆ ไม่ต้องกลัวหนูทิ้งหรอก หนูจะเอาไปอยู่ด้วย"

อยากจะบอกพ่อว่า ไม่เคยโกรธพ่อเลยที่ไม่ค่อยอยู่บ้าน เข้าใจว่าต้องทำงาน ถึงตอนเด็กมากๆจะแอบน้อยใจนิดๆในบางโอกาสก็ตาม พอโตขึ้นมา เราก็จะรู้เองว่าพ่อก็มีหน้าที่ของเขา เขาเหนื่อย นานๆกลับบ้านที อย่ามามัวแต่งอนพ่อเลย ไม่มีพ่อนี้ ชีวิตก็ไม่สุขสบายขนาดนี้ แต่พ่อแม่ไม่ได้ตามใจขนาดนั้นนะ อย่าเข้าใจผิด อยากได้อะไร ต้องมีเหตุและผลไปบอกเขานะ ไม่ใช่จู่ๆจะมางอแงเอานู้นนี้ พ่อกับแม่ถวายบาทาให้แทนจ๊ะ

พ่อ - จะเอาเงินจากไหนมาดูเเลพ่อกับแม่

มา - ก็เอากีตาร์พ่อไปขายไง รวยยยยยยยยยย ถามแปลกๆ

พ่อ - (เดินหนี และไม่หันกลับมาอีกเลย)

กี่วันคืนจะผ่านไป กี่ฤดูจะผ่านมา แม่ก็ยังเฝ้าคอยลูกกลับ

นับวันเวลาเจ้าโตแล้วไป สร้างครอบครัวใหม่ ไม่หันมาสนใจแม่เลย

แม่ถนอมเลี้ยงลูกรัก รักเกินรักยิ่งสิ่งใด ไม่ให้ใครทำร้ายให้ลูกเจ็บ

แม่ทำงานหนัก ให้ลูกสบาย เมื่อเจ้าโตใหญ่ เป็นคนดีมีค่าของสังคม

* แม่ทั้งห่วงหวง คิดถึงดวงใจ ลูกจ๋าแวะเวียนหาแม่บ้างซิ

แม่อยู่เหงาเหงา เดี่ยวเดียวดาย เฝ้าคอยคิดหวังว่า ลูกจะมา

แต่ไม่มีเลย หรือลืมแม่แล้วลูกจ๋า

ถึงอย่างนี้แม่ก็รัก แม่จะรอ รอรอ คงสักวัน ลูกอาจจะคิดถึงแม่

แม่เฝ้ามองดูอยู่ข้างเสมอ ถ้ามีเวลากลับมาหาแม่สักที นะลูกจ๋า